Pedagog specjalny

 Zadania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych:

·         diagnozowanie dzieci i młodzieży

·         wydawanie opinii i orzeczeń dotyczących kształcenia i wychowania dzieci i młodzieży

·         udzielanie pomocy bezpośredniej uczniom oraz rodzicom

·         realizacja zadań profilaktycznych oraz wspierających wychowawczą i edukacyjną funkcję przedszkola, szkoły i placówki, w tym wspieranie nauczycieli w rozwiązywaniu problemów dydaktyczno-wychowawczych

·         wspomaganie przedszkoli, szkół i placówek.

Pomoc udzielana przez publiczną poradnię psychologiczno-pedagogiczną jest dobrowolna i nieodpłatna. Więcej informacji dotyczących poradnictwa psychologiczno-pedagogicznego znajduje się na stronie:

https://www.gov.pl/web/edukacja/poradnictwo-psychologiczno-pedagogiczne

Powiatowa Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Będzinie oddział w Siewierzu, po telefonicznym umówieniu terminu wizyty, zaprasza rodziców i uczniów pod adres:

Siewierz, ul. Kościuszki 15

tel/fax 32 674-15-87 e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

https://ppp.bedzin.pl/oddzial-siewierz/

Małe kroki do wielkiej samodzielności!  
Jak wspierać dzieci w stawianiu czoła wyzwaniom?

Źródło grafiki i fragmentu tekstu https://www.facebook.com/ProjektMyRodzice?locale=pl_PL

Dlaczego samodzielność jest tak ważna?
Badania psychologiczne jasno pokazują: dzieci, które uczą się samodzielności od najmłodszych lat, rozwijają silniejsze poczucie własnej wartości i są bardziej odporne na stres.  Potrafią lepiej radzić sobie z porażkami i wyciągać z nich wnioski. To jak budowanie solidnego fundamentu pod przyszłe sukcesy! 
Kiedy zacząć? Im wcześniej, tym lepiej!
Nie musisz czekać, aż dziecko samo poprosi o więcej zadań. Już przedszkolak może wkładać swoje ubrania do kosza na pranie , a uczeń pierwszej klasy pomóc w nakrywaniu do stołu . Psychologowie rozwojowi podkreślają, że dawanie dzieciom obowiązków odpowiednich do ich wieku nie tylko uczy odpowiedzialności, ale też buduje w nich poczucie kompetencji. To sygnał: "Ufam Ci, poradzisz sobie!" 
Ale jak to robić mądrze?
Daj wybór (tam, gdzie to możliwe)!  Zamiast mówić: "Załóż kurtkę!", spróbuj: "Którą kurtkę wolisz założyć dzisiaj: czerwoną czy niebieską?" Dajesz dziecku poczucie kontroli, a jednocześnie osiągasz swój cel. Win-win! 
Pozwól na błędy!  To chyba najtrudniejsze dla rodziców, prawda? Ale błędy to najlepsi nauczyciele! Jeśli dziecko źle złożyło koszulkę, nie poprawiaj od razu. Zamiast tego, zapytaj: "Co myślisz, jak można by to zrobić inaczej?" Uczysz je analizowania i szukania rozwiązań! 
Chwal wysiłek, nie tylko wynik!  Zamiast: "Jaki porządek!", spróbuj: "Widzę, jak bardzo się starałeś posprzątać swój pokój! Świetna robota!" To buduje wewnętrzną motywację i pokazuje, że liczy się zaangażowanie. 
Ucz rozwiązywania problemów!  Kiedy dziecko przychodzi z problemem, nie podawaj gotowego rozwiązania. Zapytaj: "Co Twoim zdaniem mogłoby pomóc?", "Jakie masz pomysły?" W ten sposób rozwijasz jego kreatywne myślenie i umiejętność samodzielnego działania. 
Pamiętajcie, samodzielność to proces, który wymaga cierpliwości i wsparcia. Każdy mały sukces to duży krok w rozwoju Waszego dziecka!

Edukacja włączająca - rodzice uczniów: obawy, korzyści.

 W środowisku, w którym funkcjonują zarówno osoby niepełnosprawne, jak i zdrowe, mogą występować wzajemne uprzedzenia. Pojawiają się one z wielu powodów, np. niskiej wiedzy rodziców o różnego rodzaju niepełnosprawnościach, przekonania, że na edukacji włączającej zyskują tylko dzieci z niepełnosprawnościami, a także z przewidywania, że funkcjonowanie całej klasy będzie podporządkowane potrzebom uczniów z niepełnosprawnościami, a inne dzieci będą musiały im ustępować i wspierać w każdej sytuacji. Jeżeli chcemy tworzyć środowisko otwarte na wszystkich uczniów, konieczne jest szczere rozmawianie z rodzicami zarówno o korzyściach, jak i trudnościach, które mogą pojawić się w klasie. Idea edukacji włączającej może nie okazać się bliska wszystkim rodzicom. W ogólnodostępnej placówce mamy do czynienia z inną sytuacją niż np. w szkole integracyjnej, do której trafiają dzieci rodziców zdecydowanych czerpać korzyści ze wspólnego przebywania uczniów zdrowych i uczniów z niepełnosprawnościami.

Wśród korzyści płynących z edukacji włączającej wymienia się najczęściej możliwość pełniejszego rozwoju intelektualnego, osobowego, a zwłaszcza społecznego dzieci z niepełnosprawnościami, dzięki temu, że przebiega on w naturalnym środowisku, bez odrywania dziecka od rodziny i sąsiedzkich kręgów koleżeńskich. Wspólna nauka wszystkich dzieci z danego terenu służy także pełnosprawnym rówieśnikom, oswajając ich z odmiennością, ucząc akceptacji, tolerancji i solidarności

Autor: Kazimiera Krakowiak

Katedra Pedagogiki Specjalnej Instytut Pedagogiki Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Fragment z publikacji

„Zasady kompleksowego i skoordynowanego wsparcia osób z niepełnosprawnościami we wspólnocie zmierzającej do solidarności i odpowiedzialnego rozwoju”

Jak pomóc dziecku w trudnych sytuacjach, co mówią dzieci, kiedy nic nie mówią, jak budować relacje z innymi ludźmi? – na te i inne pytania odpowiadają eksperci w krótkich materiach filmowych przygotowanych na zlecenie MEN jako pomoc dla rodziców. Projekt My-Rodzice został na zlecenie Ministerstwa Edukacji i Nauki przygotowany przez Stowarzyszenie Epsilon Plus w ramach zadania publicznego „Profilaktyka zdrowia psychicznego w szkole – myślimy pozytywnie” Narodowy Program Zdrowia na lata 2016-2020.

  FUKO

https://youtu.be/rxhuCXlOpgE?si=NioTFe62kyxrf3ut

Co mówią dzieci, kiedy nic nie mówią?

https://youtu.be/bpfLdPkf7Bs?si=rRFSBWpM_ecQQlWr

Fazy rozwoju dziecka

https://youtu.be/VEiE-kGf7qA?si=1ljEbmh8ypspTtHS

Nastolatek

https://youtu.be/DHPjnCIYyBo?si=FqSu2tIE1yFhp6pZ

https://youtu.be/KjLYHHKq9Ps?si=fpkTW4t3FLqS57GQ

https://youtu.be/oR0Ty8Z-dxQ?si=EVZ_XNR6REBE9F4O

https://youtu.be/ctXG7_Imvng?si=Q9YRIDk5bwvSbN2h

Jak wpierać  dziecko w nauce

https://youtu.be/qSuyT0_1ykY?si=iAzu_KwZ0QuvNmuk

Pozwól dziecku na samodzielność

https://youtu.be/V2gXZc3LTuY?si=1hrkqoKVfJgaZJPO

 Dlaczego moje dziecko nie chce ze mną rozmawiać?

https://youtu.be/OZkXZpyXCVI?si=p3dmIl9kqCCZ51uK

Jak pomóc dziecku polubić siebie?

https://youtu.be/00TyMacGni4?si=RsJVU4qJeFAczUj2

Wszystkie materiały Projektu My-Rodzice  można obejrzeć na:

kanale Youtube

profilu Facebook

Jakie kroki może podjąć rodzic, który widzi u swojego dziecka trudności z nauką?

https://pedagogonline.pl/jakie-kroki-moze-podjac-rodzic-ktory-widzi-u-swojego-dziecka-trudnosci-z-nauka/

Opinia a orzeczenie

https://pedagogonline.pl/opinia-a-orzeczenie/

Zadania pedagoga specjalnego

Do zadań pedagoga specjalnego w przedszkolu, szkole i placówce należy w szczególności:

1) współpraca z nauczycielami, wychowawcami grup wychowawczych lub innymi specjalistami, rodzicami oraz uczniami w:

a) rekomendowaniu dyrektorowi przedszkola, szkoły lub placówki do realizacji działań w zakresie zapewnienia aktywnego i pełnego uczestnictwa uczniów w życiu przedszkola, szkoły i placówki oraz dostępności, o której mowa w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (Dz. U. z 2022 r. poz. 2240),

b) prowadzeniu badań i działań diagnostycznych związanych z rozpoznawaniem indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły i placówki,

c) rozwiązywaniu problemów dydaktycznych i wychowawczych uczniów,

d) określaniu niezbędnych do nauki warunków, sprzętu specjalistycznego i środków dydaktycznych, w tym wykorzystujących technologie informacyjno-komunikacyjne, odpowiednich ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne ucznia;

2) współpraca z zespołem, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 127 ust. 19 pkt 2 ustawy, w zakresie opracowania i realizacji indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, w tym zapewnienia mu pomocy psychologiczno-pedagogicznej;

3) wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w:

a) rozpoznawaniu przyczyn niepowodzeń edukacyjnych uczniów lub trudności w ich funkcjonowaniu, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły lub placówki,

b) udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej w bezpośredniej pracy z uczniem,

c) dostosowaniu sposobów i metod pracy do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz jego możliwości psychofizycznych,

d) doborze metod, form kształcenia i środków dydaktycznych do potrzeb uczniów;

4) udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom, rodzicom uczniów i nauczycielom;

5) współpraca, w zależności od potrzeb, z innymi podmiotami, o których mowa w § 4 ust. 3 oraz w § 5;

6) przedstawianie radzie pedagogicznej propozycji w zakresie doskonalenia zawodowego nauczycieli przedszkola, szkoły lub placówki w zakresie zadań określonych w pkt 1-5.